Da jeg rusla gjennom Vågåmo ( for ørtende gang i mitt liv) fant jeg en mur hvor det var hugget inn et dikt av Ragnvald Skrede, som faktisk ble født i denne bygda i for snart 100 år siden.
Såg du ein einsleg blome
som duva i solbris mild
langt oppi fjell der ingen
ventar at liv er til.
Slik kan ein stundom finne
tankar som blyge bur
bortgløymde djupast inne
der som ein minst det trur.
Men - ikke nok med det : mellom kirka og kommunehuset åpenbarer seg enda et dikt!
- gjev du meiningsløysa meining
og formløysa form
då har du tenkt ein tanke
då har du stilt ein storm.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar